چطور ساختار فیزیکی مغزمان را تغییر دهیم؟ - وبلاگ گپ و گفتگو

به گزارش وبلاگ گپ و گفتگو، با مدیتیشن به صورت فیزیکی و ذهنی، مغزتان را شکل دهید

نوروپلاستیسیتی با کنترل کردن محرک ها، مفهوم شکل دادن ذهنی و فیزیکی مغز را پیاده سازی می کند. در این روش از اثرگذاری محیط اطراف گرفته تا الگوهای فکری، رفتاری با تعویض محرک ها، مغزتان را تغییر می دهد. این اصطلاح قدیمی که از سال 1890 از طریق ویلیام جمیز مطرح شده است، به این موضوع اشاره داشت که در دوران بلوغ، مغز انسان قابل تغییر است. اما حالا می توانیم اثر این محرک ها را به وضوح مشاهده کنیم. باید بدانید که اگر دنبال یک حرکت برد -برد می شد، با انجام فعالیت های بدنی مستمر، هم بدن و هم مغزتان را قوی کنید. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید تا با بعضی از روش های تغییر مغز آشنا شوید.

تأثیرات مدیتیشن

تا به امروز پژوهش های بسکمک در مورد تأثیر مدیتیشن بر احوال ذهنی اجرا شده است.

مبارزه با بیماری های ذهنی به مقدار داروها: مطالعه ای که از طریق مدرسه سلامت عمومی جان هاپکینز انجام شد، تأثیر مدیتیشن بر مسائل سلامتی روانی را آزمایش کرد. یافته های این پژوهش حاکی از این بودند که مدیتیشن اضطراب را به مقدار 0.38، افسردگی را به مقدار 0.3 و درد را 0.33 درصد کاهش داده است. این اعداد و ارقام خیلی بزرگ نیستند؛ اما نشان می دهند مدیتیشن به مقدار داروهای ضد افسردگی یا ورزش مؤثر است. بنابراین پزشک ها ابزار دیگری در اختیار دارند و می توانند آن را به کسانی که نمی توانند ورزش کنند یا نمی خواهند دارو مصرف کنند، پیشنهاد دهند.

افزایش ماده خاکستری و مبارزه با پیری: پژوهشی در ژورنال فرانتیرز آو سایکولوژی نشان می دهد که مدیتیشن می تواند حجم ماده خاکستری را به نحو تعیینی در مغز افزایش دهد. فلورین کرت، پژوهشگر پسادکتری دانشگاه کالیفرنیا و از نویسندگان این مقاله می گوید:

ما انتظار داشتیم تأثیرات مدیتیشن کوچک و تعیین باشند. اما آنچه واقعا مشاهده کردیم، واکنشی گسترده بود که بر نواحی مختلف مغز تأثیر گذاشته بود.

سارا لازار، نوروساینتیست بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد، دریافته است که در قشر جلویی مغز افراد 50 ساله ای که مدیتیشن کرده اند، به مقدار انسان های 25 ساله، ماده خاکستری وجود دارد. ما در جهانی هستیم که پژوهشگران تخمین می زنند تا سال 2050، 115 میلیون نفر از مردم از زوال عقلی رنج خواهند برد. بنابراین مدیتیشن می تواند درمان وابسته و غیر دارویی برای این دسته از افراد باشد.

کاهش خودخواهی: مطالعه ای که در دانشگاه ییل انجام شد، نشان داد که مدیتیشن فعالیت شبکه حالت پیش فرض را کاهش می دهد. شبکه حالت پیش فرض، بخشی از مغز و مرتبط با تفکرهای پراکنده است که معمولا به افکار مربوط به خود منجر می شود. در افراد باتجربه در مدیتیشن، این بخش تقریبا غیر فعال است. آن ها سطح تمرکز، دوست داشتن، مهربانی و آگاهی بدون انتخاب از اطراف را از طریق روش های خاص مدیتیشن افزایش می دهند. در جهانی که خودپسندی آن را اداره می کند، مدیتیشن راهی است که حضور دیگران را به خود یادآوری کنیم.

غلبه بر اعتیاد به سیگار: مطالعه ای در دپارتمان روانشناسی دانشگاه تگزاس نشان داد که دو هفته آموزش مدیتیشن در افراد سیگاری (در کل 5 ساعت)، تا 60 درصد مقدار سیگار کشیدن آن ها را کاهش می دهد و تأثیری بسیار خوب بر خودکنترلی افراد دارد. میلیون ها نفر سالانه به سبب مصرف سیگار جان خود را از دست می دهند و صدها دلار صرف درمان های متنوع می شود. مدیتیشن راهی رایگان برای حفظ جان و پول افراد است.

ورزش چه فایده ای برای شما دارد؟

ورزش های هوازی معمول (ورزشی که باعث می شود عرق کنید و ضربان قلبتان بالا رود) مقدار هیپوکامپوس (منطقه ای از مغز که با حافظه کلامی و یادگیری در ارتباط است) را افزایش می دهد. می دانیم که ورزش کردن تأثیرات ذهنی مثبتی دارد. پژوهشی در دانشگاه بریتیش کلمبیا، از نخستین پژوهش هایی است که نشان داده ورزش منظم با شدت میانه برای 6 ماه یا یک سال باعث افزایش حجم قسمت های تعیینی از مغز می شود. دکتر اسکات مک گینز، متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان بریگام و مدرس نورولوژی در دانشکده پزشکی هاروارد، می گوید هر ورزشی منجر به این نتیجه نمی شود. این پژوهش تعیین کرده است که ورزش های مقاومتی و ورزش های تعادلی یا تقویت ماهیچه ها، نتیجه یکسانی ندارند.

ورزش کردن از بسکمک جهات به مغز سود می رساند. مثلا عامل های رشد را فعال می کند. این عامل ها مواد شیمیایی موجود در مغز هستند و به سلامت سلول های مغزی، رشد رگ های خونی و ساخت سلول های مغزی تازه کمک می کنند. ورزش احساسات و الگوهای خواب را با کمک به کاهش استرس و اضطراب بهبود می بخشد (همه این موارد بر قدرت شناختی شما تأثیر می گذارد). بهترین قسمت مطالعه دانشگاه بریتیش کلمبیا این است که بر یکی از ساده ترین روش های ورزش متمرکز بوده است: پیاده روی. کسانی که در این مطالعه مشارکت کردند، نتایج را در طی پیاده روی های ساعتی و دو بار در هفته به دست آوردند. پیشنهاد می شود که شما هم 150 دقیقه در هفته را به ورزش میانه اختصاص دهید؛ روزی 21 دقیقه.