غزل شماره 122 حافظ: هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
به گزارش وبلاگ گپ و گفتگو، غزل شماره 122 حافظ از اهل خدا صحبت به میان می آورد. منظور از اهل خدا عارفانی است که مستقیماً با خدا سر و کار داشته و به او از سایر بندگان نزدیکتر هستند. شخصی که مراعات اهل خدا را بکند، خداوند به جبران این نیکی، او را از بلا دور نگه خواهد داشت. همچنین اگر می خواهد شامل دعای فرشتگان باشد باید در زندگی بی آزاری پیشه کند.

وبلاگ گپ و گفتگو | سرویس فرهنگ و هنر
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
معامله با خداوند بهترین معامله زندگیست. کافیست که هر انسانی در زندگی مراعات حق و حقوق انسان های دیگر را بنماید و با دیگران از روی مهر و وفا رفتار کند تا ببیند خداوند چگونه درهای رحمتش را به روی او باز خواهد نمود. در همه حال تعادل را حفظ کن که زیاده روی در کارها نتیجه ای جز بلا ندارد. حد و حدود خود را حفظ کن تا عهد و پیمانت با دیگران از بین نرود. در زندگی فقط از خدا یاری بگیر چرا که از بنده خدا کاری ساخته نیست.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 123 - مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
غزل شماره 122 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
کد مولتی مدیا
دانلود
فیلم اصلی
معنی و تفسیر غزل شماره 122 حافظ
بیت اول
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
هر آن کسی که ارزش بندگان خاص خدا را حفظ کند و احترام آن ها را نگه دارد، خداوند در تمامی احوال او را از بلا مصون نگاه می دارد.
✦✦✦✦
بیت دوم
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
من راز و سخن عشق به دوست را مگر به خود او یا به خداوند باری تعالی نخواهم گفت، زیرا که تنها دوست و محرم اسرار، راز و اسرار دوست را حفظ خواهد نمود.
✦✦✦✦
بیت سوم
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
ای دل آن طور زندگی کن که اگر در جایی پایت لغزید، فرشتگان دو دست دعا بر آسمان برداشته و تو را حفظ نمایند.
✦✦✦✦
بیت چهارم
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
اگر می خواهی که محبوب، عهد و پیمان مودت را نگسلد، سر رشته دوستی را محکم نگاه دار تا او نیز رشته محبت را رها نکند.
✦✦✦✦
بیت پنجم
صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
ای باد صبا، اگر دل مرا اسیر در سر زلف یار دیدی، لطفی کن و از سر مهربانی به او بگو که جایگاهش را حفظ کند. یعنی سر زلف یار بهترین جا برای دل است.
✦✦✦✦
بیت ششم
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
وقتی به یار گفتم دلم را در عشق خود نگاه دار، می دانید چه جوابی داد؟ او گفت که از من کاری بر نمی آید، باید که خدا، خودش آن را حفظ می نماید.
✦✦✦✦
بیت هفتم
سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
آرزومندم که سر، مال، دل و جانم به قربان محبوبی بشود که حق و ارزش همصحبتی مهرآمیز و وفادارانه را رعایت می نماید.
✦✦✦✦
بیت هشتم
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد
ای جانان من، گَرد خاک راه محل عبور تو کجاست تا حافظ دلداده کمی از آن را به عنوان یادگاری از نسیم صبا نزد خود نگاه دارد
منبع: setare.com