گزارش، خودرو ملی ترکیه با مشارکت 3 کشور - وبلاگ گپ و گفتگو

به گزارش وبلاگ گپ و گفتگو، خودرو برقی ترکیه با طراحی ایتالیایی ها، موتور آلمانی ها و باطری چینی ها، در مقطع نخست، به دنبال فتح بازار داخلی است.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ گپ و گفتگو، امروز چند روزنامه چاپ آنکارا، از این موضوع اطلاع دادند که بالاخره گروه سازندگان خودروی ملی ترکیه، با گروهی از چینی ها به توافق رسیده و سند توافق برای فراوری باطری های خودرو برقی ترکیه، امضا شده است.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و جهان را در کانال تلگرامی وبلاگ گپ و گفتگو بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی وبلاگ گپ و گفتگو بخوانید. (کلیک کنید)

امروز، روزنامه قرار چاپ آنکارا، در یک گزارش اختصاصی اطلاع داد:خودرو ملی ترکیه که طراحی آن توسط گروه ایتالیایی Pininfarina اجرا شده و برای ساخت موتور آن با گروه آلمانی Alman Bosch توافق شده، برای سفارش ساخت باطری نیز با شرکت چینی Farasis قرارداد امضا کرد و حالا قطعات این خودرو، یک به یک در حال جمع شدن است.

انتظار می رفت که فرایند فراوری خودرو برقی ترکیه خیلی زود پیشرفت کند و در سال 2022 میلادی، وارد بازار گردد، اما ظاهراً بخشی از این پروژه به خاطر شیوع گسترده ویروس کرونا، با وقفه روبرو شد. حالا باز هم گروه سازندگان در تداوم ادامه کار است و خودرو برقی ترکیه با طراحی ایتالیایی ها، موتور آلمانی ها و باطری چینی ها، در مقطع نخست، به دنبال فتح بازار داخلی است.

ملی یا وارداتی؟ مساله این است

3 سال پیش بود که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در چند سخنرانی، بر این مساله تاکید نمود که انتظار دارد چند جوانمرد زاده دور هم جمع شوند و برای ترکیه خودرو ملی فراوری نمایند. این سیگنال اردوغان، موجب آن شد که گروهی از سرمایه داران و فعالان مالی محافظه کار، دور هم جمع شوند و گروه اولیه کوشش برای فراوری خودرو ملی برقی ترکیه را تشکیل دهند.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه در یک مراسم پر زرق و برق و در فضایی پر از غوغای رسانه ای و حزبی، از خودرو فراوری ملی پرده برداری کرد و آن را حماسه ای مهم در صنعت ترکیه دانست.

اغلب رسانه ها نیز، با شوق و ذوق در این مورد نوشتند و سخن گفتند و شمار اندکی از تحلیل گران در گوشه و کنار و زیر لب می گفتند: کالایی که در ایتالیا طراحی شده و برای باطری آن هم از دیگران یاری خواهید گرفت و موتورش را هم کشور دیگری ساخته، چگونه می تواند ملی باشد؟

اما گروه سازنده خودروملی ترکیه (TOGG)، گوشش به این حرف ها بدهکار نیست و علاوه بر آمریکا و چین، در 27 کشور جهان، طراحی خودرو مزبور را به نام ترکیه ثبت نموده تا از آن کپی برداری نگردد و در بازارهای جهان، به رسمیت شناخته گردد.

خودرو ملی و تابلوی مالی خودروداری در ترکیه

در حال حاضر، شهفرایندان ترکیه، بابت هر لیتر بنزین معمولی که در گلوی مبارک باک خودروهایشان می ریزند، باید 7 لیره پول رایج کشور خودشان را پرداخت نمایند که چیزی نزدیک به 26 هزار تومان، پول رایج ماست! بله 26 هزار تومان!

ترکیه، منابع نفتی خود را از خارج وارد می نماید و با احتساب هزینه پالایش و مالیات و توزیع و فاکتورهای دیگر، این سوخت استراتژیک، چنین قیمتی پیدا می نماید.

به عنوان مثال، افسر پلیسی که حقوقی نزدیک به 4 هزار لیره دریافت می نماید، کل حقوق ماهیانه او معادل 570 لیتر بنزین است! بنابر این، نه تنها مالکیت خودرو و خیابان گردی و دُور دُور و سفر، بلکه استفاده از تاکسی نیز در ترکیه، هزینه سنگینی دارد و اساساً شهفرایندان ترکیه، نمی توانند چندان ماشین باز باشند.

از دیگر سو، چندین نوع از خودروهای اروپایی و آسیایی شامل تویوتا، هیوندای، پژو، فیات، فولکس واگن و ... در داخل ترکیه مونتاژ می شوند و با قیمت معقول به فروش می رسند. بنابراین، احتیاج به فراوری خودرو در ترکیه، یک احتیاج مالی نیست، بلکه یک مساله کاملاً سیاسی و حماسی است.

از چند دهه پیش، ساخت خودرو ملی برای سیاست مداران ترکیه، یک آرزوی ملی و حماسی بوده و مرحوم نجم الدین اربکان نخست وزیر اسبق ترکیه، که خود پروفسور و دانشمند ساخت موتورهای دیزلی بود، در تقویت ایده و باوری به نام احتیاج به خودرو ملی، نقش مهمی ایفا نموده است.

کوشش برای تبدیل کردن موضوع فراوری خودرو ملی به یک مساله سیاسی و تبلیغاتی حزبی، منتقدینی دارد.

حکمت چیچک از تحلیل گران شبکه تلویزیونی اُدا تی.وی در این مورد نوشته است: آکپارتی در خصوص فراوری خودرو ملی هم دست به تبلیغ می زند. سران دولت، ادعا می نمایند که در عرض یک سال، خودرو برقی ملی را به خط فراوری می رسانند. این در حالی است که احداث کارخانه خط مونتاژ خودرو مارک آلمانی فولکس واگن در مانیسای ترکیه، بیش از دو سال زمان برد. چگونه ممکن است فقط وصل کردن تکه های یک خط مونتاژ خودرو که همه چیز آن از آلمان آمده دو سال طول بکشد، اما یک خط فراوری داخلی که همه چیز آن از صفر آغاز شده، در عرض یک سال به سرانجام برسد؟ اگر شما چنین چیزی را با کارگران رده پایین بنز و ب.ام.و هم مطرح کنید، به شما خواهند خندید. این چیزها، کوشش چین برای فراوری خودرو ملی جیلی و کوشش هندوستان برای فراوری خودرو تاتا را به یادمان می آورد که صدها مهندس را از گوش و کار جهان جمع کردند. پول زیادی خرج شد و در سرانجام کار هم نتیجه ای که حاصل شد، خودروهایی بود که نه می شد آنها را ملی نامید و نه برای مردم، جذابیتی داشت. نکته دیگر این است که ما دوست داریم همه چیز را به نام خودمان تمام کنیم. مانند همان بالگردهای نظامی ایتالیا که همه چیز آن ساخت آن کشور است اما در ترکیه، اسمش را گذاشته ایم بالگرد ملی آتاک.

رمزی اُزدمیر از تحلیل گران خبر ترک هم در خصوص تفاوت فراوری و مونتاژ، چنین نوشته است: همان روزی که بن علی ییلدرم یک مویابل را رو به دوربین ها گرفت و با خوشحالی، خبر فراوری تلفن همراه داخلی را خاطرنشان کرد، همه روزنامه ها فهمیدند که آن تلفن، در واقع فراوری چین است. تمام قطعات و بدنه و همه چیز، ساخت چین، مونتاژ و به هم چسباندن، کار داخل!

در هر حال، فراوری خودرو داخلی ملی برای ترکیه تبدیل به یک آرمان سیاسی مهم شده و ظاهراً ویژگی های فنی خودرو مزبور، نسبت به بسیاری از رقبای خارجی چیزی کم ندارد و احتمال استقبال خریداران داخلی از این خودرو برقی، دور از ذهن نیست. قرار است در راهنمایی این خودرو از امکانات ویژه مانند اینترنت 4 جی و 5 جی استفاده گردد و بعضی از تعمیرات نیز به شکل مجازی و از راه دور، انجام شوند. همچنین ممکن است در صورت طی فرایند طبیعی، این خودرو در ترکیه، اصلی ترین پایلوت برای فراوری خودروهای هوشمند بدون راننده باشد.

اگر چه دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، پیش تر در خصوص فراوری خودرو ملی و فرستاده شدن آن به جاده های ترکیه، شتاب داشت، اما حالا می توان چنین پیش بینی کرد که پرده برداری از فروش این خودرو نیز تبدیل به یک واقعه انتخاباتی گردد و در آستانه برگزاری انتخابات در میانه سال 2023 میلادی، شاهد چنین اقدامی باشیم.