وقتی میراث پدری را به آب دادیم! - وبلاگ گپ و گفتگو

به گزارش وبلاگ گپ و گفتگو، خبرنگاران : شوربختانه در مقوله آسیب سیل به میراث تاریخی شهرهای مختلف ردپای سومدیریتی فاجعه بار به چشم می خورد ؛آنجا که متخصصان و مدیران باید همیشه کوشش نمایند احتمال قرارگیری عناصر ارزشمند و نیازمند حفاظت را در مجاورت عوامل خطرزا به صفر برسانند نه تنها بحث مدیریت خطر را نادیده گرفته بلکه زمانی به میدان می آیند که دیگر کار از کار گذشته است!

روزنامه توریسم به قلم هما حاصلی نوشت : درماههای اخیرخبرهای تلخی ازتخریب تاسف بار بناها و اماکن تاریخی کشور به گوش می رسد. سیل ، زلزله ، آتش سوزی و عوامل انسانی دست به دست هم داده اند تا اخبار مکرر ویرانی آثار، بناها و بافت های تاریخی را هر روز چون دشنه ای در دل دوستداران میراث این سرزمین فرو نمایند.

سیل اخیر بنا به گفته عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، 735 مورد تخریب ابنیه، محوطه های تاریخی، تاسیسات توریستی و صنایع دستی در منطقه ها سیل زده را رقم زده است .طبق این گزارش اماکن و بناهای تاریخی در استان های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، یزد و کرمان آسیب بسیاری دیدند و بعضی از آن ها کاملا تخریب شدند!

سیل درست زمانی رخ داد که دوستداران میراث این سرزمین هنوز از بهت بازسازی غیر اصولی مسجد امام (ره) در نیامده بودند و کابل کشی قلعه فلک الافلاک دلشان را به درد آورده بود!

همه می دانیم که میراث فرهنگی پل اتصال مردم هر سرزمین به گذشته و ریشه های آنهاست و تخریب بناها و اماکن تاریخی فاجعه ای است جبران ناپذیر اما با نگاهی به شرایط اسفبار بافت های تاریخی واقعیتی تلخ عیان می گردد که در کنار عوامل طبیعی غفلت ،بی توجهی و سوءمدیریت آفت جان میراث فرهنگی ایران شده است.

شوربختانه در مقوله آسیب سیل به بافت تاریخی شهرهای مختلف ردپای سومدیریتی فاجعه بار به چشم می خورد ؛آنجا که متخصصان و مدیران باید همیشه کوشش نمایند احتمال قرارگیری عناصر ارزشمند و نیازمند حفاظت را در مجاورت عوامل خطرزا به صفر برسانند نه تنها بحث مدیریت خطر را نادیده گرفته بلکه زمانی به میدان می آیند که دیگر کار از کار گذشته است!

وزارت میراث تازه بعد از وقوع سیلاب نماینده ویژه برای برآورد خسارت وارده به منطقه اعزام می کندو حال آنکه باید قبل از وقوع حوادث برای حفظ میراث فرهنگی تدبیر کند یا بازسازی غیر اصولی گنبد مسجد امام(ره) به گردن پیمانکار می افتد در حالی که باید این سوال را از وزارت میراث فرهنگی پرسید که چطور چنین بنای ارزشمند و جهانی در طول سالها فرایند بازسازی بدون نظارت کارشناسان میراث به حال خود رها شده و امروز به چنین فاجعه ای ختم شده است؟

غم بار تر اینکه در میان اخبار ریز و درشت تخریب و آسیب و بی پناهی بافت های تاریخی، واکنش ها و گفته های وزیر میراث فرهنگی عجیب می کند. زمانی که وزیر میراث فرهنگی در واکنش به فاجعه بازسازی ، مسجد شیخ لطف الله را با مسجد امام اصفهان اشتباه می گیرد و با عکس های یادگاری کنار جام زرین مشگین شهر که در جعبه ای پلاستیکی نگه داری می شد، موجی از انتقادها را بر می انگیزد، همان زمان وزیرکه با هدف توسعه ایرانگردی و آشنایی با ظرفیت های تاریخی در سفر استانی است روی پل معلق اردبیل در حال حل مشکل گرانی ورودیه این جاذبه برای توریستان است ؛مسئله ای که گرچه بی اهمیت نیست اما انتظار می رود که چنین مسائلی به رده های پایینتر مدیریتی سپرده گردد و وزیر به مسائل کلان وزارتخانه رسیدگی کند.

وزیر میراث در حالی به همراه معاونانش که اغلب از مدیران سابق صدا و سیما بوده و متخصصان حوزه های توریستی و میراث فرهنگی نیستند استان به استان برای آشنایی با پتانسیل های توریستی ایران زمین در حال ایرانگردی است که بناها و اماکن میراثی در جدال سخت با عوامل طبیعی ، انسانی و زیر چرخ های توسعه شهرها در حال تخریب و محو شدن هستند. اماکنی که در باب اهمین آن همین بس که بدون وجود آن ها دست توریستی برای جذب توریست و توسعه این صنعت خالی خواهد شد و اصلا ایرانگردی بدون آنها معنی ندارد.

اکنون بیش از هر زمان دیگری میراث فرهنگی ایران زمین نیازمند دانش و مدیریت کارآمد برای حفظ میراثی است که نیاکان ما نگه داشته و به دست ما سپردند و ما باید در برترین شکل ممکن از آنها محافظت کنیم.

آموزش، مدیریت خطر و حفاظت از بناهای تاریخی و میراثی در مقابل زوال سیل ، زلزله ،آتش سوزی ، بازسازی غیر اصولی و تخریب عمدی برای توسعه شهری اهم مطالبات حوزه میراث فرهنگی است که انتظار می رود در برهه کنونی وزارت میراث فرهنگی، توریستی و صنایع دستی تمام هم و غم خود را معطوف آن کند تا در سایه آن توسعه پایدار توریستی اتفاق بیافتد.

فراموش نکنیم که میراث فرهنگی هویت یک ملت است و در مقابل کوچکترین آسیب به آن باید جوابگوی تاریخ بود.